Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Cotinus coggygria & Taraxacum officinale

fotò
fotò
Pevoulié

Cotinus coggygria

Anacardiaceae

Àutri noum : Bos jaune, Baiso-ma-mìo, Fustet, Parouvié, Sumac.

Noms en français : Arbre à perruques, Fustet.

Descripcioun :
Lou pevoulié es un aubret eisa de recounèisse emé soun enflourejado plumouso e si fueio óuvalo e verdalo. Trachis sus li pendis roucaious e lis esboudèu de colo e basso mountagno.

Usanço :
La rusco de pevoulié servié à rusca lou cuer coume aquelo dóu fàuvi, Rhus coriaria, e li fueio pèr tencha en jaune la lano. O. Madon raporto que servié peréu pèr sougna li lapin : "Lei lapin an uno malautié qu'apèlon lou gros ventre. Alor lei gènt ié dounavon de pevoulié pèr lou faire passa... l'escorço, pas li fueio... uno brancho. Falié vèire, levavon touto la pèu, lou rasclavon, pèr manja l'escorço" (op.cit. p. 57).

Port : Aubret
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Cotinus
Famiho : Anacardiaceae



Coulour de la flour : Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun

Liò : Basso mountagno - Roucaio - Esboudèu - Colo
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Pancaro entresigna
Ref. sc. : Cotinus coggygria Scop., 1771

fotò
fotò
Pisso-chin

Taraxacum officinale

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.

Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.

Descripcioun :
Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.

Usanço :
Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.

Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre

Liò : Champ - Prado umido - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780 (= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CC
CC

Cotinus coggygria & Taraxacum officinale

C
RR
CC
C
C
CC
CC
C

Coumpara Pevoulié emé uno autro planto

fotò

Coumpara Pisso-chin emé uno autro planto

fotò